عصر امروز، عصر تغییرات و گذارهای سیستمی سریع و پرشتاب حاکم بر جوامع است. جهان در دو سه قرن اخیر، شاهد گذار سیستمی بسیاری از جوامع از سیستم مکانیکی به سیستم ارگانیک بوده است. بدین معنا که پایه‌های قدرت بر پنج ستون سیاست، اقتصاد، فرهنگ، اجتماع، و امنیت (نظامی) استوار بوده است. این چهارچوب تا دوران کنونی نیز پابرجا مانده و در هر کشور، وجود نهادهای سیاسی متمایز، بنیادهای اقتصادی حرفه‌ای، ارتش‌های مقتدر، و مجامع فرهنگی و اجتماعی مختلف نشان از جریان قدرت با مدل ارگانیک دارد.
اما از سوی دیگر، این دوران، به سرعت شاهد تغییر سیستم حاکم، از ارگانیک به سایبرنتیک است. سیستم سایبرنتیک با ساده‌سازی و فروکاست تمام پیچیدگی‌های جامعه در دو حوزه‌ی «اطلاعات» و «انرژی» کار را برای اداره‌ی جوامع راحت‌تر نموده. این روند تغییر مدل قدرت، به ویژه در کشورهای غربی همچون ایالات متحده آمریکا به طور بارزتری مطرح گشته و در حال توسعه و تکامل است. جمهوری اسلامی ایران نیز در سبک جدید جامعه‌سازی خود، در حال گذار از سیستم ارگانیک به سایبرنتیک است.
در صورت تحقق کامل این سیستم، عناصر پنج‌گانه ارگانیکی حذف شده و دو عنصر سایبرنتیک جای آنها را خواهند گرفت. با توجه به این نکته، وضعیت فعلی قدرت‌های جهان در مرحله‌ای است که اگر چه ظاهر حکومت‌های آنها هنوز تا حد زیادی ارگانیکی است اما در بطن آن سیستم سایبرنتیک جاری است. شواهد این ادعا به وضوح در تغییر عناصر ارگانیکی دیده می‌شود؛ چه در بُعد قدرت سخت نظامی که جنگ کلاسیک جای خود را جنگ سایبرنتیک داده و چه در بُعد نیمه‌سخت اقتصادی و سیاسی که ارزش اطلاعات و انرژی بیش از پیش خود را نشان می‌دهد، و چه در بُعد نرم فرهنگی و اجتماعی که اشاعه فرهنگ و منازعات مربوط به آن در بستر فضای سایبر شکل گرفته است.
حال، در این روند، جمهوری اسلامی ایران به دلیل جایگاه ویژه‌ی خود در جهان به ویژه پس از انقلاب اسلامی از دشمنی دشمنان لحظه‌ای رها نبوده و به همین دلیل، در متن این تحولات اساسی، اولاً باید مترصد چگونگی رخداد آنها برای خود باشد، ثانیاً بر وضعیت دشمن در این چهارچوب اشراف داشته باشد. این امر، در اصطلاح امنیتی – نظامی، برای «ترکیب نیرو» در جبهه‌ی خودی و «ترتیب نیرو» در جبهه دشمن ضروری است.
در دهه‌های اخیر، شبکه‌های اطلاعاتی دیجیتال در روند تکاملی خود به عنوان بستر اصلی انتقال اطلاعات در سیستم سایبرنتیک، سازمانهای اطلاعاتی – امنیتی جهان را به سمت بهره‌برداری از این امکان نوین سوق داده‌اند. نخست، کشور انگلیس در سال ۱۹۱۹ «سرفرماندهی ارتباطات دولتی» را با اختصار GCHQ راه‌اندازی نمود و به‌دنبال آن، دیگر متحد انگلیس یعنی آمریکا، تحقیقات و تلاش گسترده‌ای را برای دست‌یابی به تکنولوژی کنترل سایبر صورت داد که در نهایت پس از چندین سال پیگیری مداوم در ۱۹۵۲ میلادی به تأسیس «آژانس امنیت ملی» با اختصار NSA انجامید.
پس از آن سه کشور انگلیسی زبان دیگر یعنی کانادا، استرالیا و نیوزلند با تشکیل سازمانهای اطلاعاتی مشابه، به جرگه‌ی انگلیس و آمریکا در فضای سایبر و به پیمان UKUSA که در سال ۱۹۴۶ میان انگلیس و آمریکا امضا شده بود، پیوستند که پس از آن، سازمانهای پیمان مذکور با عنوان «پنج چشم» شناخته شدند.
به دنبال فعالیت پنج سازمان مذکور، جاسوسی اطلاعاتی از سراسر کاربران جهان به امری رو به افزایش و مداوم مبدل گشت و برتری قدرت سایبرنتیک در جهان به انگلیس و آمریکا رسید. این روند تا جایی ادامه یافت که در مدل قدرت سایبرنتیک، همانند عملکرد مغز در بدن انسان که کلیه‌ی اعصاب به آن منتهی می‌شوند و هرگونه پیام تولیدی در سیستم یکپارچه عصبی در کنترل مغز است، این پنج کشور جایگاه مغز جهان را به خود اختصاص دادند و هرگونه پیام ارسالی در فضای سایبر جهانی، تنها پس از گذر از سوپرسرورهای عظیم پنج‌چشم و پردازش، دسته‌بندی و ذخیره‌سازی توسط آنها به مخاطب نهایی می‌رسد و این بدین معنا است که سازمانهای پنج‌چشم، به ویژه سرفرماندهی ارتباطات دولتی انگلیس و آژانس امنیت ملی آمریکا در حکم مغز سایبری جهان هستند.
هم‌چنین به دنیال بروز زمینه‌ی قدرت سایبرنتیک به عنوان قدرتی نوین، تهدیدات، خطرات و اعمال تروریستی دولتی و شخصی در آن نیز اشاعه یافت و دیگر ملت‌ها را ملزم نمود که اولاً برای مقابله با خطر جاسوسی جهانی پنج‌چشم راهی بیندیشند و ثانیاً به مقابله با تروریسم سایبری برخیزند.
البته ذکر این نکته ضروری است که در حال حاضر، بزرگترین و سازمان‌‌یافته‌ترین سیستم تروریسم سایبری، تروریسم سایبری دولتی کشورهای پنج‌گانه‌ی انگلیسی‌زبان است که انگلیس، آمریکا، کانادا، نیوزلند و استرالیا با سیستم یکپارچه اِشِلون، ترور و تهدیدی برای دیگر ملل جهان ایجاد نموده‌اند که بی‌بدیل است.
از این رو، وب‌سایت «بررسی و شفاف‌سازی آژانس امنیت ملی آمریکا» وابسته به «مرکز بررسی‌های دکترینال – اندیشکده یقین» به منظور انعکاس حقایق فضای سایبر فعالیت خود را در نیمه‌ی دوم سال ۱۳۹۲ آغاز نمود.
هدف اصلی این وب‌سایت، ارائه اطلاعات صحیح و ارتقاء آگاهی عمومی پیرامون ماهیت فضای سایبر، سازمانهای طرف قرارداد در توافق‌نامه «پنج‌چشم» و اهداف و آینده‌نگری‌های پشت پرده‌ی آنها است.
…
اگر در نام‌گذاری وب‌سایت، از عنوان آژانس امنیت ملی آمریکا استفاده شده تنها به دلیل شناخته‌تر بودن این سازمان اطلاعاتی – امنیتی در نسبت با دیگر سازمانهای مشابه برای عموم مردم است. بدین جهت عنوان «بررسی و شفاف‌سازی آژانس امنیت ملی آمریکا» به معنای توقف سطح اطلاعاتی و دانش مقالات وب‌سایت بر آژانس امنیت ملی آمریکا نیست.